Het voelt vandaag niet echt als mijn eerste dag van mijn sabbatjaar aan. Waarschijnlijk omdat het 1 september is: eerste schooldag. Toch altijd een spannende dag met nieuwe info, nieuwe indrukken, nieuwe verhalen.
Maar vandaag heb ik ook een eerste afspraak met een huisarts-homeopaat, aangeraden door een vriend. En ik heb er schrik voor... wat als ik niet uitgelegd krijg wat mijn probleem is? Want wat is mijn probleem eigenlijk? Stel dat ze zegt dat ik wel heel erg flauw ben om voor zo'n peulschil langs te komen?
Zenuwachtig ga ik naar haar toe. Lekker op tijd! Kan ik even bekomen. Even tot rust komen. Buikademhaling erbij, en dan kunnen we er helemaal tegen!
Bij aanvang van het gesprek vraagt ze inderdaad waarom ik ben gekomen. "Wel, sinds een half jaar heb ik last van hyperventilatie, benauwdheid, en ergens een diep verdriet in me." Ze kijkt op en kijkt me aan. "En sinds een maand moet ik heel vaak huilen." En lap, ik begin te janken...
Daarna moest ik niets meer zeggen, ze begreep het helemaal en zei dat het tijd voor me was om aan mezelf te denken. Even niet meer geven, maar vooral nemen. En terug te leren spelen als een kind. De natuur in te gaan en veel te rusten. Maar dat ik ook best begeleiding zoek. Daarvoor weet ze wel een adres voor me.
Toen ik haar vertelde dat ik sinds vandaag een sabbatjaar had ingelast, kon ze het alleen maar toejuichen! "Wat fantastisch dat je dat jezelf kado hebt gedaan! Dat is écht heel lief naar jezelf toe. Je verdient dat." Haar woorden dringen nog niet helemaal tot me door... lief voor mezelf?
"Wat fantastisch dat je dat jezelf kado hebt gedaan! Dat is écht heel lief naar jezelf toe. Je verdient dat."
Ik heb nog een uur al snikkend zitten luisteren naar wat ze zei. Alles klopte zo. Ze begreep me volledig! Waarvoor was ik ook weer juist bang?
Hier de tips die ze me meegaf voor deze eerste maand:
Ga de natuur in
Rust elke dag 1 uur - als in mediteer
Zoek een extra uitdaging, zoals muziek spelen, om af en toe ook wat bevestiging te krijgen
Doe niks. Ook op een dag als je niks gedaan hebt, ben je aan het werken.
Ok, ik kan dit. En 't is niet teveel! Vooral die laatste vrees ik dat een uitdaging voor me zal worden. Maar ik ga de uitdaging aan! 💪🏼
コメント